Links mijn moeder Beverly en rechts mijn tante Mabel, RIP, 's werelds grootste Beatles fan. Ze stierf op hun 50ste verjaardag.
Er is zo veel gebeurd sinds mijn laatste blog dat ik niet meer weet waar te beginnen. Omdat ik vooral in deze blog mijn ups en downs neerschrijf over mijn strijd tegen kanker en de gevolgen daarvan, ga ik er nu ook maar mee beginnen.
Ik had onlangs een nieuwe kankertest. Er waren wat bezorgdheden omdat ik de laatste tijd veel pijn had. Mijn dokter nam een röntgenfoto van mijn borstkas om mijn hart en bloedvaten beter te bekijken en te zoeken naar misschien nog andere mogelijke problemen. Alles bleek in orde te zijn dus de pijn was zuiver musculair... een gevolg van incorrect en te hard werken. Ik begin nu terug met mijn post-operatieve oefeningen, wat mijn lichaam minder zwaar belast.
Ik ben zeer dankbaar voor het leven dat ik heb. Ik werk met de mooiste en meest getalenteerde mensen dat ik ken. Ik werk op vele niveau's wat altijd het leven interessant houdt. Ik praat zelden over mijn prijzen die ik win maar ik ben overweldigd door de manier waarop sommige organisaties mij de afgelopen maanden hebben vereerd.
Ik werk niet om awards te winnen. Ik denk er nooit aan totdat er iemand mij op attent maakt dat ik genomineerd ben. Ik verwacht zelden te winnen, maar soms wordt ik verrast door een beeldje of document dat het onverwachte bevestigt.
Ik ben de verschillende besturen die me nu overladen met deze trofeeën oprecht dankbaar. Ik probeer gewoon op verschillende manieren jullie te laten voelen wat ik voel... of simpelweg, jullie op de dansvloer te krijgen.
De voorbije maanden heb ik samen gewerkt met enorm veel gelijkgestemde karakters, zo divers, zoals daar zijn: Johnny Marr, The LA High School Marching Band and Color Guard, Nona Hendryx, Jeff Beck, Marcus Miller, Pharrell Williams, Johnny Gill, Fonzi Thornton, Boy George, DJ Cassidy, Quincy Jones, Paul Williams, Sam Smith, Mystery Skulls, Avicii, Disclosure, Clive Davis, Seymour Stein, "Little" Steven Van Zant, Julie Taymor, Seth Troxler, Pete Tong en Simon Le Bon om er een paar te noemen.
Om de rol van de muziek in mijn leven wat in perspectief te plaatsen - dit was prachtig en volgens mij niet toevallig-, deed ik een CBS nieuws interview en stond ik op precies hetzelfde podium van het Ed Sullivan Theater, waar mijn tante Mabel haar favoriete groep, The Beatles, 50 jaar geleden werden voorgesteld... ironisch genoeg, Een Paar Momenten Voordat Ze Stierf.
Mijn 3 Grammy Awards. Wie had Daft verwacht?
Hoewel ik nooit een kwart van de awards won waarvoor ik genomineerd was, heb ik er zo veel dat ze verspreid zijn over 5 verschillende locaties. Ik denk dat ik dit dus al langer doe dan ik dacht
Ik krijg hier een IMS Legend Award van de legendarische DJ Pete Tong
Hier krijg ik een Ivor, voor een van 's werelds meest prestigieuze awards voor componisten, van mijn gitaar broeder Johnny Marr, het bracht me de tranen in de ogen
Simon Le Bon met een verrassingsbezoek om mij de IMS legend Award te overhandigen in Ibiza
Ik, Pharrell, en Don Was in het Emmy Theater
Funking out met de prachtige Nona Hendryx, George Clinton en Simon Le Bon was onvergetelijk
Liefde en respect tonen voor de enige echte Jeff Beck
Rock-n-Roll Hall of Fame icoon, Sire Records mogul Seymour Stein en ik
Johnny Gill, Marcus Miller, Clive Davis, ik, Seveda Williams en Fonzi Thronton voor de Luther Vandross Hollywood Star
De laatste persoon die ik verwachte om tegen te komen in Cali was mijn goede vriend en We Are Family Foundation board member, The E Street Band's "Little" Steven Van Zandt
DJ Cassidy op CHIC's repetitie
Ik en uber-genius director en oude vriendin Julie Taymor
Ik en de onwaarschijnlijke Tawatha Agee en Mtume
Ik en Quincy Jones op de Canadian Music Week
Een van mijn Daft Punk broers, legendarische componist Paul Williams
Disclosure en ik op The Brits red carpet
Ik net achter de Beatles 50th anniversary special in het Ed Sullivan Theater. The Marquis las net hetzelfde voor als toen hij deed de avond dat The Beatles er speelden