Links mijn moeder Beverly en haar zuster, mijn tante Mabel

Na twee zeer succesvolle shows in Londen, Engeland - had ik ongeveer drie uur om tot het vliegveld te geraken om de begrafenis van mijn tante Mabel in Los Angeles niet te missen. Zij was net overleden na vele jaren in een coma.

Op weg naar het vliegveld begon ik me fysiek verschrikkelijk te voelen. Door mijn drie jarige strijd tegen een zeer agressieve kanker, was ik al meer gewoon dus mij verschrikkelijk slecht voelen was niet zo erg.

De voorbije drie jaar heb ik nooit iets gemist wat ik had beloofd ... inclusief het tweeten tijdens een uitzending van de TV show UnSung dat een paar uur later dan mijn UK shows op TV kwam.

De show had het over mijn familie leven, maar vooral ook op mijn band dat ik mede-opgericht heb met Bernard Edwards, CHIC. Ironisch genoeg, werd ik tijdens de uitzending zieker en zieker, hoewel de show geestelijk zeer verheffend was voor me.

Tegen de tijd dat ik aankwam op het vliegveld was ik te zwak om de twee dagen, 22 uren vliegtijd, heen en weer naar Los Angeles te maken voor de begrafenis.

Ik probeer altijd een blij gezicht op te zetten omdat het me helpt om een positieve houding te hebben. Ik heb zelfs geprobeerd deze blog te schrijven wanneer ik terugkwam van het vliegveld maar ik was te ziek en zwak. Ik ben nu aan mijn bed gekluisterd. Mijn leven heeft geweldige ups & downs en ik moet gewoon rijden en de achtbaan volgen.

Lieve tante Mabel, ik hou van je met heel mijn hart en we zijn er altijd al voor elkaar geweest. Ik ben er kapot van, R.I.P.